India Ayurveda 2016

Woensdag 4 mei voor ons een dag in Jodhpur, de blauwe stad aan de rand van de Thar-woestijn en in de staat Radjastan. In de 15e eeuw is de stad veroverd door maharadja Jodha en hij gaf de stad zijn eigen naam. We hebben eerst en vroeg genoten van een heerlijk ontbijt. Vroeg op pad, want de temperatuur is voor 9.00 uur nog heerlijk, daarna wordt het gauw warm en oplopend tot 41-420, gewoon heet. In India moet je overal over onderhandelen en dus ook met de toektoek driver. Zo gezegd, zo gedaan! De hele dag een toektoek voor een goede prijs, een win-win prijs en everybody happy! Om 8.00 uur op pad en eerst een kijkje genomen op de Sardarmarket. Een marktplein met in het midden de grote ‘clocktower’ en rondom kleine winkeltjes en stalletjes, het grootste gedeelte nog dicht of in opbouw en hier of daar wat bedrijvigheid. Voor 10.00 uur is er nog weinig business te beleven omdat de meeste mensen nog bezig zijn met hun rituelen als bidden in een Hindoe-tempel en offeren. Onderweg altijd water meenemen en dat dus eerst gekocht. Met de toektoek verder via de oude blauwe stad en over een kronkelige weg, 130 meter boven de stad, omhoog richting het Mehrangarh fort. Maar voor dat we daar aankwamen eerst een prachtig wit monument van marmer, de Jaswant Thada, bezocht met tombes waar de Maharadja’s begraven liggen. Hoe meer geld hoe groter de tombe! We hebben ons laten rondleiden door een gids, die ons veel heeft kunnen vertellen over de geschiedenis van het monument. Het is prachtig gelegen aan een soort bergmeer en het heeft een tuin met bomen van de familie van de Gouden Regen. Prachtig helgeel in bloei en heel fraai tegen een heldere blauwe lucht! En een fantastisch uitzicht op het fort van rood gesteente. Verder op onze weg vervolgend naar het fort. Niet alleen een entree kaartje kopen, ook een kaartje voor het fototoestel, want anders geen foto maken. En de kaartjes voor ‘foreigners’ zijn overal vanaf 5x duurder, bovendien zijn de prijzen de laatste maand verhoogd met soms meer dan 25%. Wat we als eerste zagen …………….een grote groep prachtig Indiaas geklede vrouwen. Er was een Chinese movie groep in het fort die een filmreportage aan het maken waren. Leuk…..ja en nee! Ja, er was behoorlijk wat bedrijvigheid en er gebeurt dan natuurlijk ook wel wat. Nee, we mochten lang niet overal foto’s nemen en soms als ze een filmshot wilde maken, werden we door politie en bewakers opgejaagd om verder te rennen! En dan ben je twee dagen in Jodhpur om de mooie dingen te bezichtigen. Terugkomen was geen optie, want het movie gebeuren zou tot 11 mei duren. Natuurlijk hebben we wel genoten, alleen al van de contacten met de Indiase mensen. Kennelijk waren we, twee blanke vrouwen, toch een bezienswaardigheid, hi, hi, in een bezienswaardigheid. Als binnenkomer vroegen vele mensen ons waar we vandaan kwamen en als afsluiter wilden ze graag met ons op de foto. En zo maakten we heel gemakkelijk contact en een praatje. Dat is toch genieten en veel meer waard dan zo’n movie-gebeuren?! Aan de andere kant in het fort tegen de vestingwal een kleine tempel, de Nagnechjji-tempel. Deze tempel is gewijd aan de familiegodin van de Jodhpur’s maharadja familie. Mooi, niet heel bijzonder, natuurlijk wel betekenisvol.
Vanaf de vestingwal achter de tempel hadden we een prachtig uitzicht over het oude blauwe Jodhpur, veel mooier en zoals op plaatjes te zien is. Dezelfde weg weer terug gewandeld naar de uitgang. Het voordeel van de tegenwoordige camera’s is trouwens dat je ook foto’s kunt maken, zonder dat iemand het in de gaten heeft en natuurlijk heb ik dat gedaan. Wat dacht je wat, de kans hier prachtige foto’s te maken, laat ik me niet zomaar ontnemen omdat er een movie-ploeg uit China aan het werk is. Bij de uitgang hebben we de bewaking/politie uitgelegd hoe we dit ervaren hebben en hoe we ons soms ook opgejaagd voelden door het hele gebeuren en wat dacht je wat………….we kregen het geld van het fototoestel ticket zomaar terug, want ze konden het zich heel goed voorstellen. Toch heel leuk en empatisch!
Buiten stond onze toektoek chauffeur keurig te wachten. Op naar ons volgend doel. Een ander hotelletje voor de komende dagen vinden voor Dominique, wat beter paste bij haar portemonnee. Het tweede guesthouse was heel leuk en gezellig en midden in de oude blauwe stad. Dominique heeft het geboekt en tevreden en gerustgesteld zijn we weer terug gegaan richting de Sarkarmarket. Eerst heeft de chauffeur ons naar restaurant gebracht, want inmiddels was het al bijna lunchtijd voorbij. Het restaurant was op het dakterras van een hotel vlakbij de Sartarmarket met een prachtig uitzicht over de straatjes van Jodhpur. We waren de enige gasten en kregen dus alle aandacht van de obers. Leuke gesprekken over van alles en nog wat, zoals het leven in India en het leven in Nederland. Ja en één ober was niet getrouwd…………..Dominique had morgen met hem kunnen trouwen. Zij had zijn hart gestolen. Helaas, het is bij een paar mooie foto’s gebleven! Hééérlijk gegeten en een heerlijk verkoelende lemon soda gedronken met een beetje suikerwater en wat zout. Wat een genotvolle dag! Mijn volgende doel was cadeautjes scoren voor de mannen thuis, zo dus op zoek naar leren slippers. Naar 2 winkels had ik het bekeken…………niets wat de mannen aan hun voeten zullen doen. Zo foei lelijk! Wel voor de mannen een ander attribuut gekocht van kamelenleer. Echt mooi en wat het is laat ik nog even in het midden. En als afsluiter van de dag een heerlijke lassi gedronken in Mishrilal, een tentje wat bekend staat om zijn goddelijke lassi. En inderdaad de lassi (yoghurt, room en water) was verrukkelijk. Rond vijf uur heeft de toektoek chauffeur ons weer afgezet bij het hotel. Tijd voor een duik in het zwembad en daarna een heerlijk pilsje!
Volgende dag 5 mei, de verjaardag van Phil! Hiep, hiep hoera! Om 13.00 heb ik afscheid genomen van Dominique. Ik ben per vliegtuig van Jodhpur naar Delhi gereisd en kwam om 18.00 uur aan op de airport, waar heel fijn een gids op mij stond te wachten om me naar het hotel te brengen. ’s Avonds om 23.00 uur kwam hij me weer ophalen. Phil was die ochtend vertrokken vanuit Amsterdam en rond middernacht kwam hij aan in Delhi. Een heerlijk weerzien na 8 weken! Samen 2 weken door Noord India reizen, wat een leuk vooruitzicht was dat.
Vrijdag rond 9 uur zijn we met dezelfde taxichauffeur/gids vertrokken naar Jaipur, de Terracotta stad, de oude stad. De hoofdstad van Rajasthan. Een reis van ongeveer 250 km, waar we 6 uur over hebben gedaan. Soms was de weg goed en vaak was de weg minder goed en weer van alles te beleven langs de kant. In een wegrestaurant een prima Indiase lunch gegeten, maar in verhouding tot de restaurants in de steden was het verschrikkelijk duur. Rond 15.30 uur kwamen we aan bij ons hotel Dera Rawatsar in de nieuwe stad. Een grote mooie en schone kamer in koloniale stijl. In de middag eerst een wandeling gemaakt in de omgeving, wat een rotzooi, wat een chaos, gaten in de wegen en niet afgebouwde gebouwen of ze zijn gewoon kapot. Ik weet het niet en ik heb inmiddels geleerd er doorheen te kijken, voor Phil was het even wat anders. Terug in het hotel even gezwommen in het zwembad, de temperatuur in India is inmiddels rond de 400.
De volgende dag werden we door onze chauffeur om 9.00 uur opgehaald en samen met een plaatselijke gids. Zoals hij later vertelde is hij 77 jaar en al 55 jaar gids en verbonden aan de bezienswaardigheden in Jaipur. Hij heeft vele bekenden der aarde rondgeleid als Prins Charles en Camilla, Roger Moore enz. De roze stad binnen gereden door één van de vier stadspoorten en eerst een picture stop bij de Hawa Mahal, paleis der Winden. De façade heeft 5 verdiepingen en 953 nissen, vermoedelijk voor de hofdames. Vanachter de ramen konden ze van alles, als processies gadeslaan. Daarna de stad uit en via een smalle toegangsweg door naar het Amberfort, de oorspronkelijke residentie van de maharadja’s en gebouwd op een heuvelrug. Behalve de maharadja’s woonden hier ook de vrouwen en de concubines. De paleisgebouwen zijn gebouwd van lichtgeel en roze zandsteen en wit marmer. Het witte marmer is versierd met mozaïeken en sculpturen en ingelegd met mooie stenen of met multi spiegeltjes die schitteren als sterren. Ook is het bewerkt als een soort filigraan met allerlei patronen die een raamwerk vormen waar je doorheen kan kijken. Wat een vakmanschap en creativiteit! Grote artiesten die het met engelengeduld en met veel passie gemaakt hebben. Het klimaat in Jaipur is heet en om een mooie groene paleistuin te hebben is dus veel water nodig en daar was over nagedacht. Rondom het fort was een soort van gracht en midden in de gracht lag een prachtige tuin. Het Amberfort is ook te bereiken op de rug van een olifant, dat mag nog in India. Misschien wel dierenleed, een olifant hoort vrij te zijn in de jungle. Het past wel in de stijl van het fort. Wij hebben alleen de foto’s gemaakt.
Terug naar het oude centrum van de terracotta stad, waar we het stadspaleis hebben bezocht. Eeen deel van het paleis is museum en toegankelijk voor publiek en een deel wordt nog bewoond door de voormalige maharadja’s. In het museum hebben we ’s werelds grootste zilveren vazen bewonderd die destijds, gevuld met het heilige Gangeswater voor rituele reiniging, zijn meegenomen naar Londen door een maharadja om de kroning van Edward VII bij te wonen. Prachtig geklede mannen met grote snorren en tulband op, kwamen ons vragen voor een foto. En natuurlijk trapten we er met open ogen in……..dat kost geld. Zoals ze voor alles geld vragen en ook nooit tevreden zijn met wat je geeft. Phil zei: ‘er moeten 3 letters op ons voorhoofd staan……ATM!’ Maar een paar leuke foto’s hebben we.
En vlakbij het stadspaleis staat de Jantar Mantar, vroeger in de 18e eeuw de grootste sterrenwacht ter wereld en gebouwd door een maharadja met een enorme passie voor astronomie. Inmiddels werelderfgoed van Unesco.
In Jaipur worden nog vele oude ambachten bedreven. We hebben er een paar bezichtigd. Jaipur staat onder andere bekend om zijn edelstenen en het slijpen van edelstenen. Van over de wereld worden de ruwe stenen naar Jaipur gestuurd om ze hier met de hand vakkundig te laten slijpen. Dat geeft veel minder afval dan machinaal geslepen stenen en is goedkoper. En we hebben gezien hoe stoffen met de hand bedrukt worden met alleen natuurlijke verf gemaakt van kleurstoffen van planten. En aan deze ambachtswerkplaatsen zijn natuurlijk winkels verbonden. We zijn goed geslaagd met het kopen van wat gifts voor onze kinderen. Het is een gewoonte geworden om voor de kids een leuke herinnering mee te nemen van onze reizen, Zo, de dag is om. Veel gezien en gedaan en onze chauffeur en gids hebben ons afgezet bij ons hotel, waar we nog genoten hebben van een heerlijke maaltijd.
De volgende dag is onze reis met auto en chauffeur voortgezet naar